مرور نظام مند مطالعات منتشر شده در زمینه ی اپیدمیولوژی توکسوپلاسموز در ایران

مقدمه: توکسوپلاسموز یک عفونت مشترک بین انسان و حیوان‍‍ات با شیوع جهانی می باشد که به وسیله ی انگل داخل سلولی به نام توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود و می تواند باعث عوارض شدید و مهمی در بیماران مبتلا به نقص ایمنی و جنین افراد حامله شود. با توجه به اهمیت این انگل در ایجاد توکسوپلاسموز مادرزادی و همچنین ایجاد عفونت فرصت طلب در افراد ایمنوساپرس، لازم است اطلاع جامعی از وضعیت ابتلای گروه های مختلف جمعیتی در نقاط مختلف کشور و میزان آلودگی میزبانان اصلی و واسطه در ایران جهت تشخیص و کنترل بیماری داشته باشیم. روش ها: ما در این مطالعه، اطلاعات مطالعات انجام شده در مورد توکسوپلاسموز در ایران را با استفاده از موتورهای جستجوگر جمع آوری نمودیم و نتایج 43 مطالعه ی انسانی و حیوانی را در پنج منطقه ی جغرافیایی معتدل و مرطوب شمالی، سردسیر و کوهستانی، معتدل و خشک کوهپایه ای، گرم و خشک مرکزی و گرم و مرطوب جنوبی بررسی کردیم. یافته ها: در مناطق معتدل و مرطوب شمال ایران شیوع عفونت در سنین پایین بالا و در حدود 70 درصد، در مناطق سردسیر و کوهستانی شمال غرب و غرب ایران شیوع کلی بیماری در حد 18 تا 38 درصد، در مناطق معتدل و خشک کوهپایه ای غرب ایران حدود 33 تا 68 درصد، در مناطق گرم و خشک مرکزی ایران شیوع کلی به نسبت پایین و در حد 39 درصد و در مناطق گرم و مرطوب جنوب ایران شیوع در حد 20 تا 35 درصد گزارش شده است. نتیجه گیری: بیشترین شیوع توکسوپلاسموز به ترتیب در مناطق معتدل شمالی سپس مناطق معتدل و خشک کوهپایه ای و پس از آن مناطق سرد و کوهستانی شمال غرب و مرکز ایران بود و شیوع در مناطق گرم و خشک مرکزی و گرم و مرطوب جنوب به نسبت پایین بود. بیشترین تغییر سرمی در زنان در سنین باروری و در نتیجه بیشترین احتمال عفونت مادرزادی در مناطق معتدل و خشک کوهپایه ای دیده شد. شیوع در جنس مؤنث بیشتر از جنس مذکر بود. از نظر شغلی زنان خانه دار در خطر بیشتر ابتلا بودند که بایستی در مورد ارتباط با مواد دارای احتمال انتقال بیماری به ویژه در زمان حاملگی آموزش کافی داده شود. ابتلای گربه ها در ایران بیشتر از مقادیر جهانی بود و بیشترین گوشت های آلوده به کیست انگل به ترتیب مربوط به گوسفند، بز، مرغ و گاو بود.